Ο τόπος μας!!! Η Δαφνοσπηλιά

Στους παλιούς χρόνους το χωριό το συναντάμε με την ονομασία «Βελέσι» ή και «Βελέσι Παζάρι» (λόγω του παζαριού που γινόταν εκεί για αιώνες, αλλά και για διάκριση από το άλλο Βελέσι του νομού Καρδίτσας, το «Βελέσι Εκίμ», το σημερινό χωριό Πεδινό). Σχετική αναφορά υπάρχει και από τον Άγγλο περιηγητή W. Leake, στα 1810: «..ο ποταμός (σ.σ. Καλέντζης) περνά κοντά από το Βελέσι, το οποίο βρίσκεται στη δεξιά του όχθη, στο δρόμο από το Φανάρι προς το Δομοκό». Η ετυμολογική προέλευση του ονόματος του χωριού δεν είναι εξακριβωμένη, έχουν όμως διατυπωθεί διάφορες εκδοχές οι οποίες αξίζει να αναφερθούν απλά για ιστορικούς λόγους. Σύμφωνα με αυτές: α. Το όνομα του χωριού προέρχεται από το αλβανικό vjes-i (που σημαίνει ο τρυγητής) ή από το βενετικό valessio (που σημαίνει μεσοφόρι ή μεσοφούστανο -γινόταν από λευκό ή χρωματιστό ύφασμα, βαμβακερό, μάλλινο ή μεταξωτό και είχε πλάτος από τρία μέχρι έξι φύλλα). β. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κ. Σπανό το τοπωνύμιο Βελέσι είναι κυριώνυμο και δηλώνει την ιδιοκτησία κάποιου Βελέση. γ. Ο Vasmer υπποστηρίζει ότι το «Βελέσι» είναι τοπωνύμιο που παράγεται από το σλαβικό belo (που σημαίνει λευκός), ενώ και ο Τ. Μαύρος, κινούμενος γύρω από μία πανομοιότυπη ερμηνεία, υποστηρίζει ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από το σλαβικό ρήμα beleti se, το οποίο σημαίνει «πηγή ή μέρος που λευκαίνουν τα ρούχα». Η εκδοχή ωστόσο που υποστηρίζεται και από τους κατοίκους του χωριού είναι ότι ονομάστηκε έτσι από τα γνωστά ξυλα («βελέσια») τα οποία χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή των ξύλινων στεγών των σπιτιών ή τα εμπορεύονταν στο παζάρι, που όπως προαναφέρθηκε γίνονταν εκεί σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το χωριό πήρε το όνομα Δαφνοσπηλιά το 1929. Αυτό συνέβη μετά από διαμάχη μεταξύ των κατοίκων για την επικράτηση ενός εκ των δύο ονομασιών: «Δάφνη» ή «Σπηλιά», εξαιτίας των φυτών δάφνης που φύονται από παλιά στο μοναστήρι «Γενέθλιο της Θεοτόκου» και της σπηλιάς, αντίστοιχα, που υπάρχουν στην περιοχή. Τελικά, ο τότε δάσκαλος του χωριού Κ. Γκαβαρδίνας, συγκέρασε τις απόψεις στο αποδεκτό όνομα Δαφνοσπηλιά, το οποίο υιοθέτησε και η αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Εσωτερικών.





















πηγή: http://dafnospiliakarditsas.wordpress.com

ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΡΑΣΙ?

"Να μεγαλώσεις σαν το παλιό καλό κρασί!", λέει η λαϊκή ευχή, αντανακλώντας μια γενική εντύπωση, ότι όσο παλαιώνει ένα κρασί, τόσο καλύτερο γίνεται. Πρόκειται όμως για... μύθο ή πιο σωστά για παρεξήγηση, αφού το παλαιό κρασί δεν είναι πάντα καλό! Εξάλλου, πλήθος κρασιών είναι τόσο απολαυστικά νέα, όσο είναι κάποια άλλα παλαιωμένα, ακριβώς γιατί οι αρετές των πρώτων συνάδουν με τη νιότη τους, ενώ τα δεύτερα μπορεί να έχουν ανάγκη την παλαίωση, επειδή η κατανάλωσή τους νωρίτερα δεν είναι τόσο απολαυστική όσο θα είναι αργότερα

H αλήθεια είναι όμως πως αρκετά κρασιά, όσο παλαιώνουν στη φιάλη, τόσο βελτιώνουν το χαρακτήρα τους (αρκεί αυτή να είναι τοποθετημένη σε ύπτια θέση και να βρίσκεται σε κατάλληλες συνθήκες συντήρησης-αποθήκευσης). Μετά από χρόνια γίνονται πιο ευχάριστα, τόσο αρωματικά, όσο και στην πόση, προσφέροντας μεγαλύτερες απολαύσεις. Τα περισσότερα όμως κρασιά που παράγονται στον κόσμο επιβεβαιώνουν τον κανόνα που λέει πως «το παλαιό κρασί δεν είναι πάντα καλό». Έτσι, είναι καλύτερα να καταναλώνονται αρκετά ή σχετικά κοντά στη στιγμή που παράγονται.

πηγή: http://www.newwinesofgreece.com